גבולות הדמוקרטיה היהודית

כתבה | איך אתן-ם הגעתן-ם לקלפיות ביום החג של הדמוקרטיה? בדרך לבית הקפה עצרתן-ם להצביע בבית הספר השכונתי? על הדרך בטיול בוקר עם הכלב? אחרי שחזרתם-ן מלראות חלמוניות בירוחם? לאלפי בדואיות ובדואים אין קלפי בשכונה. תושבות ותושבים של הכפרים הלא מוכרים נאלצים לעיתים ללכת קילומטרים רק מתוך הכפר לכביש הראשי, לא לצפות בכלל לנסיעת אוטובוס כי התחנה בכלל לא נגישה, לחצות רגלית כבישים סואנים ובסוף בסוף להגיע לקלפי שבכלל ממוקמת בכפר אחר (מזכירות שמדובר בנגב, כן? מדבר וזה). למה המדינה מקשה כל כך על אלפי אזרחיות ואזרחים להצביע? מאיה יבין יצאה ביום הבחירות להכיר את הנשים שנלחמות להוציא את הקהילה הבדואית להצביע.

وصلتن/م إلى صناديق الاقتراع في عيد الديمقراطية؟ هل توقفتن/م للتصويت في مدرسة الحي وأنتن/م في الطريق للمقهى؟ على الطريق في نزهة الصباح مع الكلب؟ بعد عودتكن/م من رؤية الأزهار في يروحام؟ الآلاف من الرجال والنساء البدو ليس لديهم مراكز اقتراع في الحي. يضطر سكان القرى غير المعترف بها أحيانًا إلى السير لمسافة كيلومترات من القرية إلى الشارع الرئيسي، ولا يتوقعون ركوب الحافلة على الإطلاق لأن المحطة لا يمكن الوصول إليها، ويضطرون لعبور الطرق المزدحمة سيرًا على الأقدام والوصول أخيرًا إلى مركز الاقتراع المتواجد فعليًا في قرية أخرى (تذكروا أن هذا هوالنقب، صحيح؟ صحراء وما إلى ذلك.) لماذا تجعل الدولة التصويت صعبًا على آلاف المواطنين؟ خرجت مايا يڤين يوم الانتخابات للقاء النساء اللواتي يناضلن من أجل إقناع المجتمع البدوي بالتصويت. שפה: עברית, ערבית כתוביות: עברית ערבית