טחנות הצדק טחנו את סעיד

כתבה | ידענו שזה משחק באש, אבל נתנו לשנאה כלפי ערבים לנצח, ולקריאות מוות לערבים להיות חלק מהיומיום שלנו. מערכת החינוך נתנה לשוטים, לעשבים ולשנאה להתנחל בבתי הספר, וחטאה בלימוד ההומאניות. בשבועות האחרונים גם מערכת המשפט, בשבתה כהיכל צדק עצמאי ומקצועי, חוטאת לתפקידה, והופכת קורבן של לינץ' למחבל בפוטנציה. זה הסיפור הנורא של סעיד מוסא. הוא וכל משפחתו משלמים מחיר חסר רחמים על העליונות היהודית שמרימה פה את הראש. אבל הסיפור שלו הוא גם הסיפור שלנו, ועלינו. סיפור על גזענות, שנאה, הסתה ופחדנות.

كنا نعلم أنها لعب بالنار، لكننا تركنا الكراهية تجاه العرب تسود، وبأن تكون هتافات الموت للعرب جزءًا من حياتنا اليومية. سمح نظام التعليم للحمقى، للآفات وللكراهية بالتوطّن في المدارس، وأذنب في حق تعليم الإنسانية. في الأسابيع الأخيرة، أذنب النظام القضائي أيضًا، في دوره كمحكمة عدل مستقلة ومهنية، في أداء واجبه، محوّلًا ضحية الإعدام خارج نطاق القانون إلى إرهابي محتمل. هذه هي قصة سعيد موسى المريعة. هو وعائلته يدفعون ثمنًا بلا رحمة للاستعلاء اليهودي التي يطل برأسه هنا. لكن قصته هي أيضًا قصتنا، وعنا. قصة عن العنصرية، الكراهية، التحريض والجبن.​ שפה: עברית כתוביות: עברית ערבית